Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2007

Απ΄τη κωμωδία "παρά πέντε" στη τραγωδία του "και πέντε"






Πάντα ήμουν άνθρωπος «του και πέντε», μάλλον λάθος, υπήρξα και άνθρωπος «του πάρα πέντε» μέχρι που γνώρισα το κολλητό μου και σημερινό κουμπάρο μου.

Μέχρι τότε σ΄ όλα τα ραντεβού ήμουν "Άγγλος", σιγά σιγά όμως με τον καιρό έγινα "Βαλκάνιος".

Καταλαβαίνετε τώρα, μια ζωή καθυστερημένος σ΄ όλα τα ραντεβού. Κοινωνικά, επαγγελματικά, αισθηματικά…το όνομά μου πλέον έχει γίνει συνώνυμο της καθυστέρησης.

Σαν άνθρωπος λοιπόν «του και πέντε», στις μετακινήσεις μου για Πειραιά με είχε βολέψει αφάνταστα το καραβάκι που έφευγε απ΄ τη προβλήτα του Καματερού. Απ΄ τα Παλούκια πάντα το έχανα γιατί έφευγε ακριβώς, αλλά απ΄ τη στιγμή που μπήκε στη γραμμή το Καματερό μου έλυσε τα χέρια!!!

Επιτέλους είχαμε ένα μέσο που έφευγε και πέντε ή και δέκα, αυτή η μικρή καθυστέρηση δεν με πείραζε καθόλου, το ακριβώς ήταν αυτό που με ενοχλούσε.

Με τον καιρό η προβλήτα του Καματερού έγινε must, πολλοί την προτιμούσαν για τον ίδιο λόγο που τη προτιμούσα και εγώ και άλλοι για το πιο εύκολο πάρκιν, μια και τα Παλούκια έχουν κορεσθεί.

Τέλος πάντων, ο καθένας για τους δικούς του λόγους προτιμούσε το Καματερό απ΄ τα Παλούκια μέχρι τη στιγμή που επήλθε το μοιραίο… Όλοι ξέρουμε ότι ένα βράδυ(πάλι καλά), πριν αρκετούς μήνες, η προβλήτα έδειξε αυτοκτονικές τάσεις και έκανε βουτιά στη θάλασσα!!!

Κάποιες πληροφορίες λένε ότι η προβλήτα ήταν μια χαρά, κοινωνική και εξωστρεφείς και δεν είχε κανένα λόγο να κάνει κάτι τέτοιο.Δείχνουν σαν υπεύθυνους κάποιους που έχουν συμφέροντα, οι οποίοι μετά από μεγάλη πίεση που της άσκησαν την οδήγησαν στην αυτοκτονία, είτε τη δολοφόνησαν και στη συνέχεια παρουσίασαν τη δολοφονία ως αυτοκτονία.

Όπως και να έχει το σενάριο το θέμα είναι ότι, εδώ και μήνες δεν έχει γίνει καμία εργασία αποκατάστασης της προβλήτας με αποτέλεσμα ο κόσμος να ταλαιπωρείται.

Εμείς οι άνθρωποι «του και πέντε» έχουμε έρθει σε δύσκολη θέση όσον αφορά τη μετακίνησή μας, κατανοούμε τη καθυστέρηση της αποκατάστασης γιατί αυτά τα θέματα στην Ελλάδα γίνονται και τέταρτο, αλλά ρε παιδιά εσείς το παρακάνατε, έχετε γίνει πιο αργοί και απ΄ τη καθυστέρηση!!! Έλεος πια, δεν ξέρω ποιος είναι υπεύθυνος γι΄ αυτό ( Λιμενικό Ταμείο, Δήμος Αμπελακίων, Νομαρχία κ.τ.λ ) αλλά κάντε κάτι ή πέστε στο κόσμο ότι υπάρχουν άλλα συμφέροντα, που σας εμποδίζουν ή σας διευκολύνουν, ώστε να μην γίνει το έργο.

Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2007

Δάσος Φανερωμένης 2








«Δεν υπάρχει άλλος καιρός για... πανηγυρισμούς και χειραψίες, για αισιοδοξία και τι είναι σωστό ή λάθος για τη χώρα μου, δεν υπάρχει άλλος χρόνος για να καταπιείς την οργή σου ή να αγνοήσεις το μίσος σου, ούτε για ιδιωτικές βεντέτες, ούτε για να μάθεις τώρα ποιος είσαι...» απ' το τραγούδι του Λου Ριντ (Δεν έμεινε άλλος καιρός- There is no time)

Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2007

Σύγχρονη Τέχνη στα Δάση της Σαλαμίνας...


Διαμαρτυρόμαστε συνεχώς εδώ και χρόνια ότι το νησί μας πάσχει στο θέμα του πολιτισμού. Λέμε ότι ο Δήμος δεν κινητοποιείτε καθόλου πάνω σ΄αυτό το τομέα και ότι τέλος πάντων, ότι προσπάθεια και αν κάνει είναι μέτρια έως κακή.

Ε λοιπόν αυτό είναι ένα μεγάλο ψέμα που αγγίζει τα όρια της συκοφαντίας. Πρέπει τόσα χρόνια ή να είμαστε τυφλοί ή αχάριστοι. Μπορεί να φταίει και ο Δήμος που δεν το έχει διαφημίσει...

Κι όμως, εδώ και χρόνια στα δάση της Σαλαμίνας πραγματοποιείτε η πιο ελεύθερη, η πιο προχωρημένη και μακροβιότερη Έκθεση Σύγχρονης Τέχνης. Ο οποιοσδήποτε μπορεί να πάρει μέρος, αρκεί να έχει τα κατάλληλα υλικά και φυσικά φαντασία!!!

Για όσους θέλουν να δουν τα εκθέματα από κοντά, σας ενημερώνουμε ότι ο συγκεκριμένος εκθεσιακός χώρος βρίσκεται στο δάσος της Μονής Φανερωμένης. Η είσοδος είναι δωρεάν και λειτουργεί όλο το εικοσιτετράωρο. Όπως είπαμε και παραπάνω μπορείτε και εσείς να γίνετε ενεργά μέλη της έκθεσης και οχι απλά παθητικοί θεατές, λίγη φαντασία θέλει.

Θα επανέλθουμε στο επόμενο post με άλλο εκθεσιακό χώρο. Μόλις σας τους παρουσιάσουμε όλους θα κάνουμε μια πρόταση για την ενοποίησή τους έτσι ώστε να πραγματοποιηθεί η Πρώτη Μπιενάλε της Σαλαμίνας με τίτλο DESTROY SALAMIS.